Nieuwe thuis gezocht

Het komt soms voor dat een eigenaar van een Hovawart een nieuwe thuis zoekt voor zijn of haar hond. Dit kan verschillende redenen hebben, bijvoorbeeld door ziekte, echtscheiding, verhuizing of een hond die niet (meer) gedijt binnen de roedel. Hierbij kan de BHC jullie helpen bij het zoeken naar een nieuwe thuis.

Als je geinteresseerd bent in een herplaatser kan je contact opnemen met ons bestuur.
Wij zullen je op de hoogte houden van de honden die wachten op een nieuw baasje. Indien je interesse hebt in één van de huidige herplaatsers, kan je ons op hetzelfde mailadres contacteren.

Wij proberen telkens een zo goed mogelijke match tussen de Hovawart en nieuwe eigenaar te bekomen. Zo kijken we steeds naar de noden van de hond en de mogelijkheden van de personen op de wachtlijst. Indien het een hond is die specifieke aandacht nodig heeft, blijft deze in opvang tot de juiste baas is gevonden.

Het is belangrijk hierbij in het achterhoofd te houden, dat een volwassen Hovawart reeds een verleden met zich meedraagt. Daarom wordt elke herplaatser slechts geplaatst na een gedragstest. Meer informatie over deze gedragstest en het gedrag van de opvanghond binnen de roedel van het opvanggezin of bij de (vorige) eigenaar thuis, kan je bekomen bij de verantwoordelijke voor de herplaatsingen.

De BHC heeft een ondersteunende en adviserende rol bij het herplaatsen van Hovawarten, maar heeft geen juridische verantwoordelijkheid over de geplaatste honden.

Belangrijk : al onze herplaatsers zijn gesteriliseerd / gecastreerd

Update: Joe werd succesvol herplaatst! Hij stelt het goed bij Rudy en Ingrid

Joe zoekt een nieuwe warme thuis bij een gezin met een hart voor grote honden

>> Klik hier voor meer info

Update: Patton werd succesvol herplaatst!

Patton Van de Kleinestraat , °13/03/2016, reu, blond zoekt heel DRINGEND een nieuwe thuis

…..

5 jaar geleden kreeg het baasje van Patton ernstige gezondheidsproblemen. Afscheid nemen van maatje kon hij echter niet. Dankzij zijn echtgenote kon Patton blijven op zijn vertrouwde stekje. Wel veranderde sindsdien zijn dagelijkse routine compleet.

Nu is echter die zorg voor de hond om gezondheidsredenen ook voor mevrouw onmogelijk geworden. Het betreft een plotse, uitermate ernstige situatie.

Wij zijn dus heel erg dringend op zoek naar een nieuwe thuis voor Patton.

Wij beseffen dat het niet evident is om zo ’n geschikte thuis snel te vinden en vragen dus OOK of iemand tijdelijk voor NOODopvang kan zorgen. Dat geeft ons meer tijd om de geschikte forever home te vinden. Gezien de huidige thuissituatie is Patton immers niet veeleisend . Hij kan vrede nemen met de basisbehoeften zoals rust, voer, wat ruimte en beweging.

…..

Patton is erg op zichzelf aangewezen geweest de voorbije 5 jaar.

Hij begroet bezoek vriendelijk maar is daarbij eerst wel erg aanwezig. Hij laat zich graag motiveren door beloning voor goed gedrag, met stem, voer of spel. Zo verdien je snel zijn vertrouwen. In dat proces zal het belangrijk zijn om zijn lichaamstaal, stresssignalen goed te begrijpen. Hij is in de voorbije jaren geen begrenzing meer gewoon geweest. Het is logisch dat druk op hem uitoefenen of onverwachte handelingen hem niet zal bevallen. Daarom verkiezen we een gezin waar geen jonge kinderen zijn (14+). Jonger kan, mits de kinderen goed bekend zijn met correcte omgang .

Hij kent kinderen. De 8 jarige kleinzoon is zijn vriend, maar ze hebben alleen contact over het keukenhekje, wegens omstuimigheid die de baas zelf niet (meer) kan temperen.

Katten kent hij niet.

Patton kan heel goed alleen zijn. Hij kan ook goed alleen zijn in de tuin, dat is hij gewoon. Hij kent de bench. Hij slaapt nog elke nacht in de grote bench in de garage.

Hij was onlangs een paar dagen in een hondenopvang en daar verliep contact met de andere honden goed.

Patton gaat graag met ons (proef)wandelen. Een wereld die zich voor hem opent, dus hij krijgt kans om zijn neus te gebruiken, echter zonder ons op trektouw te nemen en dat heeft hij snel door. Hij reageert zeer neutraal op alledaagse prikkels zoals een persoon die net uit zijn woning buiten komt, passerende luide kinderen op de fiets, blaffende honden aan een omheining. Een passerende reactieve hond was moeilijker. Al is hij sterk, hij laat zich wel uit een ‘situatie’ halen en wandelt dan direct mee terug de andere kant op.

De basis die Patton als jonge hond meekreeg in zijn eerste twee levensjaren, een leven zonder negatieve ervaringen, dat is een groot pluspunt voor hem. Wie hem duidelijkheid kan geven en met begrip/respect voor zijn lichaamstaal stap voor stap de oude regels opfrist, zal snel een hechte band met hem verkrijgen. Geduld, binding en vertrouwen zullen hem tot een fijne gezinshond maken.

Voor wie meer info wenst kan terecht bij Leen Swolfs via:

E-mail: leenswolfs@yahoo.com

Telefoon: +32 498483649

Update: Goed nieuws Nèlio blijft bij zijn fokker wonen

Nélio de la Ferme du Grand Roc Geboren op 19.10.2017 LOF: 5079 Identificatienummer: 250269606973154 Niet-gecastreerde reu

Woont momenteel in Frankrijk bij de fokker .

Hun dochter Aurèlie is lid van onze rasvereniging en wil graag helpen.

Nèlio is op zoek naar een nieuw gezin, liefst zonder kinderen, want hij heeft nog niet de kans gehad om met kinderen samen te zijn. Hij is een hovawart vol energie die houdt van wandelingen in het bos waar hij voor het moment vergezeld wordt door zijn moeder Jera en zijn zus Noya. Hij kent alle basiscommando’s en leert graag . Ervaren geïnteresseerden die hem liefde, aandacht en opvoeding kunnen geven en bij wie Nèlio in huis mag wonen kunnen contact nemen met ons voor meer info.

Torres

Na een verblijf van 6 jaar bij de eerste eigenaar werd Torres via de club ter herplaatsing aangeboden. Verwaarlozing en gebrek aan socialisatie hadden hun sporen duidelijk nagelaten en hij had een lange weg te gaan om weer als een normale Hovawart-reu door het leven te gaan. Door zijn mooie lieve reactie op het herzien met zijn fokker gaf dit voldoende basis om hem een 2de kans te geven. Nadat de eerste opvang van 6 maanden, door de (in onze ogen) meest geduldigste herplaatsingsbazin genaamd Magda, zijn basis had gelegd voor een herstart is Torres bij ons gekomen. Van onze vorige herplaatser hadden we net afscheid moeten nemen, maar Torres verdiende een kans om zijn plek in te nemen als de 5de opeenvolgende Hovawart in ons gezin.

Torres heeft zich ontwikkeld in een zachte, speelse Hovawart en is gek op zijn piep-tennisbal. Hij leert heel graag en is erg aanhankelijk en zal altijd dichtbij blijven. Hierdoor krijgt hij steun en dat geeft hem vertrouwen om nieuwe dingen te ontdekken die voor een 6-jarige Hovawart normaal zouden moeten zijn.

Situaties zoals borstelen, claimgedrag van bijvoorbeeld eten/speelgoed, wandelen op straat, onverwachte geluiden en andere dieren zijn al sterk verbeterd maar daar moet blijvend aan gewerkt worden. Hij moet dus nog veel leren, maar wij hebben alle vertrouwen er in dat hij met onze begeleiding er zeker gaat komen.

Hij is al zo goed op weg naar zijn mooie hondenleven 2.0.

Hij verdient het en hij krijgt het!

de beste Hovawart groetjes

van de nieuwe familie van Torres

Jaro

Na 6 jaar geen Hovawart meer gehad te hebben begon het toch te kriebelen om terug een Hovawart aan te schaffen. Dus beslisten we eindelijk om er toch nog eentje te nemen.

We hadden ons op de puppy lijst ingeschreven voor een puppy en eventueel een oudere hond. We kregen bericht dat er een puppy in Oostenrijk beschikbaar was, maar eer wij daar contact mee kregen was deze puppy natuurlijk al weg. Geen nood, dan wachten we maar tot er nieuwe nesten komen.

Een week later op 19 juni kregen we bericht dat er een jonge reu van 14 maanden dringend herplaatst moest worden door problemen met de eigenaar.

Steven, de kweker van deze reu is de hond bij de eigenaars gaan halen en we hadden afgesproken dat hij langs mocht komen om hem te tonen. Op voorhand weet ge al voor 50% dat hij zal blijven. Steven stelde voor de puppy bij ons te laten, dus zo gedaan. Mijn man was net door zijn tweede knie gezakt door overbelasting, het was dus niet het ideale moment om een jonge puber te adopteren. Het was op zondag 21 juni en we waren eigenlijk niet voorbereid, geen eten, geen halsband, geen lijn. Gelukkig voor ons had Steven nog wat eten meegebracht van de vorige eigenaars en heeft hij ook de halsband en leiband van zijn hond hier gelaten.

Het was liefde op het eerste gezicht met Sargus of Argos en we waren verloren. Zo’n schattige ogen en een lieve blik dat je niet anders kon dan ja zeggen. Hij had wel en kleine rugzak bij maar doordat hij nog jong is kan je daar nog aan werken. Agressiviteit zit er helemaal niet in dominantie ook niet (het is wel een reu), wel heel intelligent en snel lerend.

Nu was het observeren hoe hij op alles reageerde. De eerste ochtend dat ik ging wandelen had

ik al prijs. Hij viel uit naar een fietser (had juist de lijn heel kort), het volgende was een stil rijdende ambulance, weeral had ik de lijn kort, daarna een moto en nog een auto. Doordat wij in een groene omgeving wonen komt er hier niet zoveel volk voorbij, maar ik had al een idee dat Jaro, zijn nieuwe naam door ons gegeven (Sargus en Argos vergeten we maar) niet veel van de wereld kende. Hij had ook problemen met de halsband, liet het niet toe dat we hem omdeden en afdeden. Bijten naar de leiband was het volgende dat we tegenkwamen. En daarbij viseerde hij mijn hand. Hij is gek op handen bijten. Ergens een trauma uit zijn vorige thuis, zoals wij het zien. Zeker niet de fout van Steven, door de goede socialisatie van Steven als puppy hebben wij nu het voordeel dat hij al veel kent.

Met spelen is hij zo enthousiast dat hij geen remmingen kent. Weet niet wanneer hij moet stoppen en ramt je in volle vaart. De rem heeft hij nog niet uitgevonden. Het is een echte speelvogel. Het is een uitdaging voor ons om hem de rem aan te leren wanneer hij aangestormd komt.

Ook hebben we veel hulp en goede raad van Steven en Leen gekregen, wat ons veel geholpen heeft in de eerste momenten met hem samen. We zijn hem stilaan aan het opleren en hij verstaat ook al Nederlands. (een natuurtalent in talen, hij komt uit Wallonië)

Maar om een verhaal kort te houden, het is een schat van een hond, we zouden hem voor geen goud meer willen missen. Elke dag leert hij bij en wij ook. En Jaro begint zich heel goed thuis te voelen bij ons, we hebben een heel grote tuin waarin hij zich kan uitleven, en is ons overduidelijk heel dankbaar voor alles wat we voor hem doen.

Wij willen hierbij Leen en Steven nogmaals bedanken voor alle hulp en goede raad die we mochten ontvangen van hen.

Hovawart groetjes van An en Ludo

Oscar